Χριστίνα Κουλουμπή: «Η δημιουργικότητα είναι αυτή που γεννάει ζωή»

Χριστίνα Κουλουμπή: «Η δημιουργικότητα είναι αυτή που γεννάει ζωή»
Αποκλειστική συνέντευξη στο δημοσιογράφο Νίκο Κολίτση
H Xριστίνα Κουλουμπή κάνει ένα βήμα παραπέρα από την ξακουστή μητέρα της, Κάρμεν Ρουγγέρη και ανεβαίνει στο πλοίο της «Αργοναυτικής Εκστρατείας», μ' ένα «Βαλς με παραμύθια»...

«Η Αργοναυτική εκστρατεία» δεν είναι αποκύημαµα της φαντασίας», αποφαίνεται πρόσφατη µελέτη του Πανεπιστηµίου της Γεωργίας. «Η αναζήτηση για το χρυσόµαλλο δέρας βασίστηκε σε αληθινό ταξίδι προς την Κολχίδα, που πραγµατοποιήθηκε από τους λαούς του Εύξεινου Πόντου,πριν από περίπου 3.500 χρόνια». Τελικά, µήπως η µυθοπλασία έχει την αρχή και τη βάση της στην ιστορία; Τι πιστεύετε, εν γένει, για την πλούσια ελληνική µυθολογία;

Σίγουρα,οι µύθοι ξεκινούν από έναν σπόρο «αλήθειας», φυτεύονται σαν πληροφορία στη συνείδηση του λαού, ποτίζονται από τις αφηγήσεις που ταξιδεύουν από στόµα σε στόµα και ανθίζουν, όταν έρχεται ο καιρός τους, διατηρώντας την αρχέγονη οµορφιά τους µέσα στους αιώνες! Είµαστε αφάνταστα τυχεροί οι Έλληνες! Το χώµα της γης µας γόνιµο! Ο ήλιος, η θάλασσα, πηγή έµπνευσης και λατρείας! Το πολυµήχανο µυαλό του Οδυσσέα, που κρύβεται ή φανερώνεται στον κάθε έναν από εµάς, ανάλογα τις επιλογές και την απόφαση, είχε ως αποτέλεσµα αυτό τον µοναδικό συνδυασµό ιστορηµάτων σαν παραµύθια, της πλούσιας Ελληνικής Μυθολογίας!

Πρωταγωνιστικός ρόλος και στις δύο νέες παραστάσεις, είναι η Αργοναυτική εκστρατεία. Τι συνιστά η ενασχόληση µε όλα αυτά (και ακόµη περισσότερα) σε µία θεατρική χρονιά; Ανάγκη εκτόνωσης της
υπερχειλίζουσας δηµιουργικότητας, εργασιοµανία, ψυχοθεραπεία ή αυτό επιτάσσει ο ανταγωνισµός και η εποχή; Μήπως ζείτε για το θέατρο περισσότερο απ’ ότι ζείτε από το θέατρο;

Η δηµιουργικότητα είναι αυτή που γεννάει ζωή! Για όλους εµάς τους τυχερούς που έχουµε κάνει την επιθυµία και την ικανότητά µας επάγγελμα, θα ήταν άτοπο να παραπονιόµαστε, επειδή δουλεύουµε πολύ…. Να προσθέσω σ’ αυτά που παραθέσατε και το ρόλο της Τέα Έλβσντετ στο θεατρικό έργο του H.Ibsen «Εντα Γκάµπλερ», που παρουσιάζουµε µε αξιόλογους συναδέλφους, σε σκηνοθεσία του Γιάννη Δρίτσα, στο «Θέατρο κάτω από τη γέφυρα», στο Νέο Φάληρο!

Ζω όµορφα, επειδή ασχολούµαι σοβαρά,µε όλη µου την αγάπη και το ενδιαφέρον µε το κάθε ένα απ’ αυτά αλλά και µ’ όλα αυτά µαζί!! Δεν είµαι, όµως, εργασιοµανής… Αγαπώ τις διακοπές και την ξεκούραση! Θεωρώ ότι υπάρχει κάτι ιερό και στην παύση, όπως και στην απόλαυση του µαγικού «τίποτα»…, που εµπεριέχει τα πάντα…

Ως απόφοιτη της Σχολής Καλών Τεχνών, αν σας καλούσε το Υπουργείο Παιδείας, να αναλάβετε θέση αναπληρώτριας καθηγήτριας καλλιτεχνικών, για µία σχολική χρονιά, σ’ ένα Δηµοτικό σχολείο των
Χανίων της Κρήτης, για παράδειγµα, πώς θ΄αντιδρούσατε; Θα µπορούσατε να φανταστείτε τον εαυτό σας στην πρωτοβάθµια εκπαίδευση και στο αντικείµενο που αγαπάτε;

Ο ρόλος του παιδαγωγού είναι ιδιαίτερα απαιτητικός. Το θεωρώ λειτούργηµα όχι επάγγελµα.Το έχω και στη συνείδηση µου εξειδανικευµένο, αφού το θεωρώ συνώνυµο µε την Ρένα Αννούση-Ηλία, τη γυναίκα που είχα την τύχη να έχω καθηγήτρια καλλιτεχνικών στα χρόνια του γυµνασίου-λυκείου στην Ευαγγελική Σχολή Νέας Σµύρνης, όπου φοίτησα! Αυτή η υπέροχη χαράκτρια-ζωγράφος µε στιγµάτισε απόλυτα, θετικά! Έχει το ίδιο πάθος για την τέχνη της, που έχει και µε τη διδασκαλία. Πιστέυω
ότι είναι ορόσηµο η συνάντηση µαζί της, όχι µόνο για µένα, για όλους τους µαθητές που περάσαµε από τα αγαπηµένα χέρια της! Την ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου, όπως και τους πρώτους µου και παντοτινούς δασκάλους µου, τους γονείς µου! Είναι υπέροχο να εµπνέεις µε το παράδειγµά σου και να ωθείς τους νέους ανθρώπους ν’ ανακαλύπτουν τον καλύτερό τους εαυτό! Η επιθυµία µου θα ήταν αυτή! Να εµπνέω και να εµπνέοµαι... Πιστεύω ότι η µάθηση είναι συνεχής και αλληλεπιδρά!

«Η όπερα είναι εκείνο το είδος θεάµατος που όταν κάποιος µαχαιρώνεται στην πλάτη, αντί να πεθάνει, τραγουδάει», σύµφωνα µε το Σκωτζέζο ποιητή RobertBurns. Τι απαντάτε, µε δεδοµένο ότι η δεύτερη παιδική παράσταση «Βαλς µε παραµύθια» ανήκει στην κατηγορία της όπερας προσαρµοσµένης για παιδιά;

Έχω µεγαλώσει µέσα στην όπερα, λόγω του πατέρα µου, Ανδρέα Κουλουµπή, µε τη χρυσή φωνή και το ιδιαίτερο ερµηνευτικό βάθος! Θαυµάζω αυτή την υπεράνθρωπη θεϊκή ικανότητα των άξιων µονοδών, που µε σύµµαχο την ορχήστρα και τη δική τους µελωδία, χαρίζουν συγκίνηση και έκσταση στο φιλόµουσο κοινό… Εµείς, ως οµάδα, θέλουµε να γνωρίσουµε αυτό το µαγικό είδος στα παιδιά! Μας ενδιαφέρει να γίνεται όλο και πιο οικεία η κλασική µουσική στ’ αυτάκια µικρών και µεγάλων θεατών! Γι’ αυτό το λόγο και φέτος, επιχειρήσαµε να ντύσουµε τα υπέροχα παραµύθια που έγραψε η Κάρµεν Ρουγγέρη, µε τα πασίγνωστα βαλς του Γιόχαν Στράους! Ήταν ένα εµπνευσµένο τόλµηµα! Η ελαφράδα, η φινέτσα, ο χαρούµενος «µουσικός στρόβιλος» του βαλς, µας παρασύρει και ταυτόχρονα µας ψυχαγωγεί!

 Οι θεατρικές παραγωγές της παιδικής σκηνής «Κάρµεν Ρουγγέρη», θέτουν κάθε χρόνο και πιο ψηλά τον πήχη, επιλέγοντας πάντα συνδυαστικά ηθικοπλαστικά µηνύµατα για τους µικρούς και µεγάλους θεατές. Δεν ενέχει αυτό, ορισµένες φορές, έναν old fashioned διδακτισµό;

Πρόσφατα άκουσα µία ρήση ενός σπουδαίου που έλεγε ότι: «έργο χωρίς µήνυµα, είναι σαν τον άνθρωπο που δεν έχει ψυχή»... Ο ρόλος του θεάτρου είναι να µας µαγεύει, να µας συγκινεί, να µας φωτίζει τις πιο όµορφες πλευρές µας! Όταν βλέπουν τα παιδιά παραστάσεις, µαθαίνουν, µε τον πιο απολαυστικό τρόπο, να συγκεντρώνονται, να επικοινωνούν, ν’ αλληλεπιδρούν, να επεξεργάζονται τα λόγια των ηρώων, να εισπράττουν τα µηνύµατα που τους δωρίζει το ίδιο το κείµενο! Διαµορφώνουν, επίσης, αισθητική! Τα ερεθίσµατα που τους προκαλούν τα χρώµατα, τα σχήµατα, τα κοστούµια, οι φωτισµοί ποικίλλουν! Εµάς, σαν οµάδα, µας ενδιαφέρει ο θεατής µας, να περνάει υπέροχα κατά τη διάρκεια της παράστασης αλλά και να κρατάει στην καρδιά του «θησαυρούς», που έχουµε αποθέσει επί σκηνής, µε στόχο πραγµατικά να φύγει πιο «πλούσιος» απ’ ότι πριν!

«Όταν ένας λαός είναι νέος παράγει µυθολογία και ποίηση. Στην παρακµή του, φιλοσοφία και λογική», επισηµαίνει ο Γ. Ντυράν, Αµερικανός ιστορικός & φιλόσοφος. Τι συµβαίνει στην Ελλάδα, σύµφωνα µε την εκτίµησή σας;

Είµαι φύση αισιόδοξη, µε κάποια µικρά σκοτάδια απαισιοδοξίας… Η πραγµατικότητα συχνά µας προσγειώνει, αλλά το θέµα είναι να κρατάµε το όνειρο ζωντανό και το βλέµµα να κοιτάει ψηλά… Μόνο µε πολλή δουλειά και διάθεση για προσωπική εξέλιξη υπάρχει ελπίδα. Οι συνθήκες είναι αντίξοες, αλλά η απόφαση να «κρατηθούµε νέοι» -που επισηµαίνει ο φιλόσοφος- επιβάλλει να γεµίσουµε µε οµορφιά, µύθους, παιχνίδι και γνώση τη ζωή µας...

Η καλοσύνη είναι µία από τις αξίες που προβάλλει η παράσταση «Βαλς µε παραµύθια». Σύµφωνα, όµως, µε το Γερµανό συγγραφέα Μπέρτολτ Μπρεχτ:«Κανείς δεν µπορεί να είναι καλός για πολύ, αν δεν υπάρχει ζήτηση για καλοσύνη». Τι διαπιστώνετε εσείς σε προσωπικό και επαγγελµατικό επίπεδο γι’ αυτό;

«Ναι», µε όχηµα τα παραµύθια, αναδεικνύονται στην παράστασή µας πολλές από τις αξίες της ζωής! Και η καλοσύνη, είναι από τις ύψιστες αξίες που θέλουµε να συναντούµε σ’ αυτό το σύντοµο πέρασµα που έχουµε οι άνθρωποι πάνω στην γη. Εγώ, έχω καταλάβει ότι στην καθηµερινότητα αποζητούµε το χαµόγελο, τον καλό λόγο, την έγνοια για τον άλλον, το χιούµορ και την κατανόηση! Μόνο έτσι αξίζει τον κόπο ν’ αναµετριέσαι µε τα όµορφα και τα άσχηµα που συµβαίνουν. Μόνο µ’ αυτόν τον τρόπο
µπορώ να διαχειρίζοµαι τα συναισθήµατα που µου γεννούν οι σχέσεις µου µε τους άλλους αλλά και µε τον ίδιο τον εαυτό µου…

Δε θ’ αποτελούσε πρόκληση η µεταφορά της θεατρικής παράστασης «Η Αργοναυτική εκστρατεία», στο εξωτερικό για τους Έλληνες της οµογένειας και όχι µόνο, σε µια µορφή outdoor περιοδείας;Πόσο εφικτό είναι ένα τέτοιο ενδεχόµενο;

Μας έχει γίνει πολλές φορές το κάλεσµα να ταξιδέψουµε µε τις παραστάσεις µας και εκτός Ελλάδας! Η αλήθεια είναι ότι οι Έλληνες, που µένουν στο εξωτερικό, διψούν για τους οµοεθνείς τους καλλιτέχνες. Όµως, υπάρχει ένα «αλλά»… Τα έξοδα µεταφοράς είναι δυσβάσταχτα για µας. Οι παραστάσεις µας είναι απαιτητικές, µε πλήθος κοστουµιών, σκηνικών, φροντιστηριακού υλικού. Θα µπορούσαµε και θα χαιρόµασταν αφάνταστα να γίνουµε πρεσβευτές του καλού προσεγµένου θεάτρου για παιδιά, µε την προϋπόθεση ότι θα καλυπτόντουσαν τα έξοδα αυτά µε χορηγίες!

Αν µπορούσατε να ζήσετε παραµυθένια για πάντα σ’ ένα µόνο παραµύθι, ποιο θα ήταν αυτό, µε ποια ιδιότητα και για ποιο λόγο;

Θα ήθελα να είµαι µια ξανθιά σγουροµάλλα Χιονάτη, επειδή είναι ένα όµορφο αθώο πλάσµα, που καταφέρνει και βρίσκει -µετά από περιπέτειες στα βάθη του δάσους-, το σπιτάκι των νάνων, τους προσφέρει φροντίδα και στοργή. Την εκτιµούν, τη θαυµάζουν, γίνονται φιλαράκια! Η κακιά μάγισσα προσπαθεί να την εξοντώσει, αλλά εκείνη η τυχερούλα ξυπνάει από το φιλί της αληθινής αγάπης! Την περιµένει στην γωνία ο πρίγκιπας µε το άσπρο άλογο και την καθαρή καρδιά!

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται ένα φαινόµενο πολλαπλασιασµού των παιδικών παραστάσεων στην Αθήνα αλλά και στη Θεσσαλονίκη. Ορισµένοι, µετά την κωµωδία και την επιθεώρηση, επιθυµούν διακαώς να επεκταθούν επιχειρηµατικά και στο χώρο του θεάτρου για παιδιά,εξαργυρώνοντας την τηλεοπτική αναγνωσιµότητα. Ποιο είναι το δικό σας σχόλιο επ’ αυτού;

Όταν καταλαβαίνω ότι το µόνο κίνητρο για να δηµιουργήσεις παράσταση για παιδιά ή να παίξεις γι’ αυτά, είναι το κέρδος κι η αναδουλειά, µε απωθεί και µε θυµώνει…Πιστέυω ότι η πρόθεση φαίνεται. Και γι’ αυτόν το λόγο σέβοµαι και θαυµάζω πραγµατικά την «Κάρµεν των παιδιών»! Η γυναίκα αυτή έχει αφιερώσει τη ζωή της στο θέατρο για τους µικρούς θεατές, προσφέροντας µε πάθος, ικανότητα και ουσιαστική αγάπη την ποιότητα και την τελειοµανία που την χαρακτηρίζει! Και την ευγνωµονώ, επειδή δίπλα της έµαθα κι εγώ…. ν’ αγαπώ……!!