Έφηβος αθλητής και αποτυχία!

Όσοι στην εφηβεία μας υπήρξαμε αθλητές, βρεθήκαμε αντιμέτωποι στην αθλητική μας εμπειρία με την αποτυχία. Με τη λέξη αποτυχία περιγράφουμε το αίσθημα της δυσαρέσκειας που βιώνουμε ή αισθανόμαστε όταν δεν εκπληρωθεί ένας προσωπικός σκοπός και προσπάθεια.

Ο αθλητισμός είναι ένας χώρος ο οποίος μας προετοιμάζει για την ίδια μας τη ζωή, η οποία είναι ένα κράμα τόσο επιτυχιών όσο και αποτυχιών. Είναι βέβαιο πως στη ζωή μας όλοι κάποια στιγμή την αποτυχία. Όμως το ζητούμε δεν είναι να προσπαθούμε να την αποφύγουμε, αλλά να μάθουμε τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να την αξιοποιούμε σωστά, ώστε να επωφελούμαστε πνευματικά από αυτή την εμπειρία.

Η αποτυχία αν αξιοποιηθεί σωστά, μπορεί να αποτελέσει την απαρχή για τη βελτίωση όχι μόνο της αθλητικής μας επίδοσης αλλά και για τη διάπλαση της ίδιας μας της προσωπικότητας. Ζώντας σε μία κοινωνία η οποία κρίνει αυστηρά και απόλυτα την αξία των ανθρώπων αποκλειστικά και μόνο από τις επιτυχίες τους, για την ενθάρρυνση της ψυχής του εφήβου, θα παίξει σημαντικό ρόλο η στήριξη τόσο του γονέα όσο και του προπονητή.

Πώς θα μπορούσε ο γονιός και ο προπονητής να βοηθήσουν και να εμψυχώσουν τον έφηβο αθλητή που απέτυχε χωρίς όμως εκείνος να αποθαρρυνθεί;
Τι θα έπρεπε να αντιληφθεί ο έφηβος για τον αθλητισμό και την πραγματική του σημασία και ωφέλεια;
Είναι σημαντικό να τονίζουν στον ίδιο τον έφηβο πως αυτό που έχει πραγματική αξία δεν είναι τόσο η νίκη όσο η προσπάθεια και ο αγώνας για την κατάκτηση του στόχου μας. Είμαστε νικητές επειδή προσπαθήσαμε και όχι επειδή κερδίσαμε.
Μιλάμε στο παιδί για την ύπαρξη της αποτυχίας και του εξηγούμε πως στη ζωή πολλές φορές μπορεί η έκβαση των πραγμάτων να μην είναι η αναμενόμενη.
Να μη γινόμαστε εριστικοί ή επικριτικοί με τον αθλητή που απέτυχε. Πέραν του γεγονότος πως είναι αθλητής, παραμένει ένας νέος άνθρωπος σε μία κρίσιμη ηλικία, στον οποίο μπορεί μία σκληρή λέξη ή κριτική, να τον πληγώσει και να επηρεάσει αρνητικά ακόμα και την ίδια του την αυτοεκτίμηση.
Δε δίνουμε σημασία τόσο στο γεγονός της αποτυχίας, όσο στα αίτια τα οποία την προκάλεσαν και στους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσαμε και εμείς οι ίδιοι να βελτιωθούμε.

Δε σταματάμε, ανεξαρτήτως αποτελέσματος, να χαιρόμαστε το δώρο του αθλητισμού, όπως και να αντιληφθούμε το γεγονός πως αξίζουμε απλά και μόνο επειδή αθλούμαστε και ασχολούμαστε με αυτό που αγαπάμε! Δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία να κερδίσουμε μετάλλια ή να γίνουμε οι μεγαλύτεροι πρωταθλητές του κόσμου, όσο το να χαρούμε τη μαγεία του ταξιδιού!
Οι αθλητές καλό είναι να οριοθετούν ένα πρόγραμμα προπονήσεων και να κινούνται βάση αυτού, χωρίς να προβαίνουν σε εξουθενωτικές προπονήσεις και εξαντλητικές στερήσεις.
Αποδεχόμαστε το γεγονός πως και η αποτυχία υπάρχει και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του αθλητισμού και της ζωής μας. Δεν εστιάζουμε τόσο στο γεγονός, όσο στα αίτια που οδήγησαν εκεί.
Ο αθλητισμός μας γαλουχεί, μας αναγεννά σωματικά και ψυχικά, μας διδάσκει και μας μυεί στην ευγενή άμιλλα και την πειθαρχία. Αν ο έφηβος αθλητής αγαπάει αυτό που κάνει και δεν ασχολείται με αυτόν επειδή προσδοκά χρήμα και δόξα, τότε θα εκμεταλλευτεί την όποια εμπειρία βιώσει ως μία ευκαιρία να γίνουμε καλύτεροι.

της Δημοσιογράφου Μαρίας Σκαμπαρδώνη
Πηγή: efiveia.gr