Οι περισσότεροι δεν μπορούμε να καταλάβουμε πώς ένας ποδοσφαιριστής που βρίσκεται στον πάγκο μπορεί να βοηθήσει σημαντικά την ομάδα του…
Είναι αλήθεια ότι σε κανέναν δεν αρέσει.
Κάθε ποδοσφαιριστής θα προτιμούσε να είναι μέσα στο γήπεδο και να δείχνει το ταλέντο του σε όλους όσους τον βλέπουν. Αλλά είναι γεγονός ότι, κάποια στιγμή στην πορεία, όλοι οι παίχτες θα περάσουν αρκετό -ως πολύ- χρόνο στον πάγκο.
Οι λόγοι πολλοί και διάφοροι…
Όμως δε θα μιλήσω για αυτούς τους λόγους σε αυτό το άρθρο αλλά για το τί πρέπει να κάνει ένας ποδοσφαιριστής "πάγκου" ώστε να δείχνει συνέχεια την αξία του.
Οι περισσότεροι δεν μπορούμε να καταλάβουμε πώς ένας ποδοσφαιριστής που βρίσκεται στον πάγκο μπορεί να βοηθήσει σημαντικά την ομάδα του.
Επίσης, πολλοί ποδοσφαιριστές δεν μπορούν να δεχτούν το γεγονός ότι μπορούν να δείξουν ότι είναι σημαντικοί στην ομάδα αν κάθονται στον πάγκο.
Κι όμως υπάρχει κάποια αλήθεια σε αυτό…
Κάποια στοιχεία-συμβουλές που πρέπει να θυμάται ένας ποδοσφαιριστής όταν βρίσκεται έξω από τις γραμμές του γηπέδου είναι:
Να είναι συνεχώς γεμάτος ενέργεια. Σε ωραίες φάσεις και γκολ της ομάδας του να πανηγυρίζει με όλους τους υπόλοιπους. Όταν σφυρίζει ο διαιτητής ημίχρονο ή όταν γίνεται "αλλαγή", πάντα να έχει ένα "Μπράβο! Έπαιξες πολύ καλά!" να πει στον συμπαιχτη του που βγαίνει από τον αγώνα. Αυτές οι κινήσεις κρατάνε δεμένη την ομάδα.
Να προσέχει την στάση του (συμπεριφορά αλλά και τη στάση του σώματος του). Ένας ποδοσφαιριστής που βγαίνει νευριασμένος, όταν αποφασίσει να τον κάνει αλλαγή ο προπονητής του, και κάθεται στον πάγκο γεμάτος νεύρα και χωρίς ενδιαφέρον για την πορεία του αγώνα, είναι κάτι που ίσως τον κρατήσει περισσότερη ώρα εκτός. Αν όμως κάτσει ήρεμος στον πάγκο, δείξει περισσότερο ενδιαφέρον για το καλό της ομάδας του και δεν σκέφτεται μόνο τον εαυτό του, τότε ο προπονητής θα το εκτιμήσει.
Να παρακολουθεί τις κινήσεις της αντίπαλης ομάδας. Ένα πολύ βασικό στοιχείο. Ένας ποδοσφαιριστής που κάθεται στον πάγκο μπορεί με μεγαλύτερη ευκολία, από εκείνον που είναι μέσα στο γήπεδο, να "κατασκοπεύει" τον τρόπο παιξίματος των αντιπάλων. Για παράδειγμα, να "ανακαλύψει" ποιος ποδοσφαιριστής τους είναι πιο αδύναμος στην άμυνα ή ποιος είναι πιο γρήγορος. Αυτή η "μελέτη" θα δώσει στον παίχτη μεγάλο πλεονέκτημα, ώστε όταν μπει στον αγώνα, να γνωρίζει κάποια πράγματα παραπάνω για την αντίπαλη ομάδα και να ενημερώσει και τους συμπαίκτες του.
Μην ξεχνάει, λοιπόν, κανένας ποδοσφαιριστής ότι ακόμα και αυτοί που κάθονται στον πάγκο μπορούν να συνεισφέρουν πολλά.
Απλά, ο κάθε ποδοσφαιριστής, να έχει στο νου του την παρακάτω εικόνα: όταν γυρίσει ο προπονητής και κοιτάξει στον πάγκο, σε ποιον θα πέσει πρώτα η ματιά του και ποιον θα επιλέξει;
Αυτόν που είναι μπροστά, αυτόν που δείχνει "ετοιμοπόλεμος" και πρόθυμος να παίξει για την ομάδα του ή αυτόν που κάθεται στον πάγκο γκρινιάζοντας για τα πάντα και κοιτάει παντού εκτός από τον αγώνα;
Πηγή: soccermum.gr
Είναι αλήθεια ότι σε κανέναν δεν αρέσει.
Κάθε ποδοσφαιριστής θα προτιμούσε να είναι μέσα στο γήπεδο και να δείχνει το ταλέντο του σε όλους όσους τον βλέπουν. Αλλά είναι γεγονός ότι, κάποια στιγμή στην πορεία, όλοι οι παίχτες θα περάσουν αρκετό -ως πολύ- χρόνο στον πάγκο.
Οι λόγοι πολλοί και διάφοροι…
Όμως δε θα μιλήσω για αυτούς τους λόγους σε αυτό το άρθρο αλλά για το τί πρέπει να κάνει ένας ποδοσφαιριστής "πάγκου" ώστε να δείχνει συνέχεια την αξία του.
Οι περισσότεροι δεν μπορούμε να καταλάβουμε πώς ένας ποδοσφαιριστής που βρίσκεται στον πάγκο μπορεί να βοηθήσει σημαντικά την ομάδα του.
Επίσης, πολλοί ποδοσφαιριστές δεν μπορούν να δεχτούν το γεγονός ότι μπορούν να δείξουν ότι είναι σημαντικοί στην ομάδα αν κάθονται στον πάγκο.
Κι όμως υπάρχει κάποια αλήθεια σε αυτό…
Κάποια στοιχεία-συμβουλές που πρέπει να θυμάται ένας ποδοσφαιριστής όταν βρίσκεται έξω από τις γραμμές του γηπέδου είναι:
Να είναι συνεχώς γεμάτος ενέργεια. Σε ωραίες φάσεις και γκολ της ομάδας του να πανηγυρίζει με όλους τους υπόλοιπους. Όταν σφυρίζει ο διαιτητής ημίχρονο ή όταν γίνεται "αλλαγή", πάντα να έχει ένα "Μπράβο! Έπαιξες πολύ καλά!" να πει στον συμπαιχτη του που βγαίνει από τον αγώνα. Αυτές οι κινήσεις κρατάνε δεμένη την ομάδα.
Να προσέχει την στάση του (συμπεριφορά αλλά και τη στάση του σώματος του). Ένας ποδοσφαιριστής που βγαίνει νευριασμένος, όταν αποφασίσει να τον κάνει αλλαγή ο προπονητής του, και κάθεται στον πάγκο γεμάτος νεύρα και χωρίς ενδιαφέρον για την πορεία του αγώνα, είναι κάτι που ίσως τον κρατήσει περισσότερη ώρα εκτός. Αν όμως κάτσει ήρεμος στον πάγκο, δείξει περισσότερο ενδιαφέρον για το καλό της ομάδας του και δεν σκέφτεται μόνο τον εαυτό του, τότε ο προπονητής θα το εκτιμήσει.
Να παρακολουθεί τις κινήσεις της αντίπαλης ομάδας. Ένα πολύ βασικό στοιχείο. Ένας ποδοσφαιριστής που κάθεται στον πάγκο μπορεί με μεγαλύτερη ευκολία, από εκείνον που είναι μέσα στο γήπεδο, να "κατασκοπεύει" τον τρόπο παιξίματος των αντιπάλων. Για παράδειγμα, να "ανακαλύψει" ποιος ποδοσφαιριστής τους είναι πιο αδύναμος στην άμυνα ή ποιος είναι πιο γρήγορος. Αυτή η "μελέτη" θα δώσει στον παίχτη μεγάλο πλεονέκτημα, ώστε όταν μπει στον αγώνα, να γνωρίζει κάποια πράγματα παραπάνω για την αντίπαλη ομάδα και να ενημερώσει και τους συμπαίκτες του.
Μην ξεχνάει, λοιπόν, κανένας ποδοσφαιριστής ότι ακόμα και αυτοί που κάθονται στον πάγκο μπορούν να συνεισφέρουν πολλά.
Απλά, ο κάθε ποδοσφαιριστής, να έχει στο νου του την παρακάτω εικόνα: όταν γυρίσει ο προπονητής και κοιτάξει στον πάγκο, σε ποιον θα πέσει πρώτα η ματιά του και ποιον θα επιλέξει;
Αυτόν που είναι μπροστά, αυτόν που δείχνει "ετοιμοπόλεμος" και πρόθυμος να παίξει για την ομάδα του ή αυτόν που κάθεται στον πάγκο γκρινιάζοντας για τα πάντα και κοιτάει παντού εκτός από τον αγώνα;
Πηγή: soccermum.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου