Ηλίας Τσολακίδης - Λαός σε προσφυγιά και μετανάστευση

Η επιστολή αυτή ολοκληρώθηκε λίγο πριν την είδηση του απροσδόκητου θανάτου του φίλου, συναγωνιστή και θερμού υποστηρικτή των δράσεων της ΕΟΔνΠ, Ιγνάτιου Μεϊμάρη. Αφιερώνεται στον ξεχωριστό αυτόν Ανθρωπο γιατί θα μπορούσε να φέρει κάλλιστα την υπογραφή του.

Φίλες και φίλοι,

Πριν από τρία χρόνια, όταν χιλιάδες πρόσφυγες είχαν εγκλωβιστεί στην Ειδομένη, η Εθελοντική Ομάδα Δράσης νομού Πιερίας, με τη στήριξη της τοπικής κοινωνίας, οργάνωσε πολλές αποστολές ανθρωπιστικής βοήθειας, διανέμοντας ρούχα, φάρμακα και τρόφιμα σε ανθρώπους που τα είχαν ανάγκη.

Αμέσως μετά την απομάκρυνση των 16.000 προσφύγων από τα σύνορα και την απόφαση εγκατάστασής τους σε πρόχειρα κέντρα φιλοξενίας, στον νομό Πιερίας ιδρύθηκαν 5 τέτοια κέντρα. Το πρώτο από αυτά στήθηκε στο γήπεδο της Χράνης και την οργάνωση του από την πρώτη στιγμή ανέλαβε εξ ολοκλήρου μια ομάδα 55 πολιτών, οι περισσότεροι εκ των οποίων ήταν μέλη της Εθελοντικής Ομάδας Δράσης νομού Πιερίας.

Από την πρώτη έως και την τελευταία ημέρα λειτουργίας του κέντρου, δηλαδή επί 3 σχεδόν μήνες, τη φροντίδα των 200 προσφύγων είχε αναλάβει αυτή η μικρή ομάδα πολιτών. Σε συνεργασία με τον  Ελληνικό Στρατό, την Αστυνομία, τη Δημοτική Αρχή, το Νοσοκομείο Κατερίνης και με τη βοήθεια δεκάδων τοπικών επιχειρήσεων και χιλιάδων πολιτών, παρά τις τεράστιες ελλείψεις και δυσκολίες, η μικρή αυτή ομάδα κατάφερε να οργανώσει ένα κέντρο πρότυπο, προσφέροντας στους φιλοξενούμενους ένα μικρό μόνο δείγμα ανθρωπιάς και πολιτισμού,  κάτι που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους του τόπου μας.

Από τότε και μέχρι σήμερα οι κοινωνικές δομές του Καπνικού Σταθμού Κατερίνης, το Κοινωνικό Φαρμακείο και το Παντοπωλείο, παράλληλα με τις 718 εγγεγραμμένες οικογένειες στη δύναμή του, εξυπηρετούν και όλους τους πρόσφυγες που διαμένουν στον τόπο μας και όλους τους ανήμπορους  ανθρώπους που χτυπούν την πόρτα της Εθελοντικής Ομάδας Δράσης νομού Πιερίας ζητώντας βοήθεια.

Με τους περισσότερους από αυτούς τους ανθρώπους γνωριστήκαμε και έχουμε γίνει φίλοι. Μας επισκέπτονται ακόμη και όταν δεν χρειάζονται τη βοήθεια μας. Μας μιλούν για τα προβλήματά τους και συμμετέχουν στις δράσεις μας.

Τα περισσότερα από τα ημερολόγια που θα κατασκευάσουν τα παιδιά που θα επισκεφτούν το Χριστουγεννιάτικο Χωριό του Κόσμου τα  ετοίμασε μια ομάδα γυναικών προσφύγων, ενώ τα 12 ξύλινα σπιτάκια μας βοήθησαν όλοι τους να τα βάψουμε. Τα παιδιά τους άρχισαν να μιλούν ελληνικά, να γράφουν, να τραγουδούν και να παίζουν με τα δικά μας παιδιά. Είμαστε περήφανοι που φέτος, παράλληλα με τις 254 οικογένειες Ελλήνων, καταφέραμε να στηρίξουμε και τις δικές τους οικογένειες, προσφέροντας στα παιδιά τους δωρεάν όλα τα σχολικά είδη της φετινής χρονιάς.

Οι καιροί είναι δύσκολοι για όλους μας. Εμείς αποφασίσαμε να είμαστε πάντα εκεί όπου υπάρχουν Άνθρωποι και μαζί τους θα πορευτούμε χέρι χέρι, αντιμετωπίζοντας τις προκλήσεις της καθημερινότητας και αγωνιζόμενοι για ένα καλύτερο αύριο. Και τώρα και πάντα, θα είμαστε στο πλευρό των προσφύγων.

Γιατί αυτό είναι το συμφέρον των φτωχών όλου του κόσμου.

Γιατί αυτό αντιστοιχεί στην αξιοπρέπεια ενός λαού που ο ίδιος μεγάλωσε μέσα στην προσφυγιά και τη μετανάστευση.

Γιατί αυτό αρμόζει στους κατοίκους μιας πόλης που στην πλειοψηφία τους κατάγονται από πρόσφυγες.

Γιατί στις ρατσιστικές κραυγές θα απαντάμε πάντα με τους στίχους του Νικηφόρου Βρεττάκου:

Κρυφή χαρά μ’ απόμενε
μέχρι θανάτου ν’ αγαπώ
τα πλάσματα του κόσμου.

Καλό σου ταξίδι, Ιγνάτιε!

Ηλίας Τσολακίδης, 2 Δεκεμβρίου 2019