Δημήτρης Χατζηχηδίρογλου - Ο θρυλικός "Μπέμπης" του Ολύμπου Κατερίνης

ΑΝΤΙ  ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ                                                                                                                                                                ΓΙΑ ΤΟΝ «ΜΠΕΜΠΗ»                                                                                                                                                            Ο ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΣ

Η απώλεια του 89χρονου παλαίμαχου ποδοσφαιριστή του Ολύμπου ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΑΤΖΗΧΗΔΙΡΟΓΛΟΥ, στις 05 Ιουλίου 2020, προκάλεσε βαθιά λύπη στην μεγάλη μεταπολεμική οικογένεια των ποδοσφαιριστών και φιλάθλων της Κατερίνης.

Μέσα από μια καταστραμμένη Κατερίνη που μετρούσε μία μία τις πληγές της, καθώς έβγαινε από ένα παγκόσμιο πόλεμο, γεννήθηκε το Μάρτιο του 1946 ο Γυμναστικός, Αθλητικός Σύλλογος (Γ.Α.Σ ) ΟΛΥΜΠΟΣ Κατερίνης. Η ποδοσφαιρική αυτή ομάδα, παρουσίασε μια αλματώδη εξέλιξη, και  κατόρθωσε  σε μικρό  χρονικό διάστημα (1946 –50) να δημιουργήσει ένα αξιόλογο ποδοσφαιρικό συγκρότημα. Στη δεκαετία του  ‘50 (1951 – 59) κατέκτησε μέσα σε οκτώ χρόνια πέντε φορές το πρωτάθλημα της Κεντροδυτικής (Κ.Δ.) Μακεδονίας.

Στους πρώτους ποδοσφαιριστές αυτού του αθλητικού σωματίου ανήκε και ο τότε δεκαπεντάχρονος με το αστικό όνομα Χατζηχηδίρογλου Δημήτριος, που με αυτή την ονομασία γνώριζαν μόνο λίγοι, αντίθετα με το αγαπητό και ηχηρό όνομα «Μπέμπης» όλοι μας!Ο Μπέμπης γεννήθηκε ως τριτότοκο μέλος πενταμελής οικογένειας αγοριών στην Κατερίνη το 1931 και πρωτοφόρεσε την πράσινη φανέλα του ΟΛΥΜΠΟΥ το 1946 με αντιπάλους τους μπουραντάδες (ταγματασφαλίτες της εποχής)!

Ο Μπέμπης ήταν ένας έξοχος  ποδοσφαιριστής, με φινέτσα (υπερβολική λεπτότητα), με χάρη, με μπρίο (έντονη ζωηρότητα), με λεπτή τεχνική κατάρτιση, με όμορφο στιλ, με πολύ καλή ντρίμπλα, μεγάλη αντίληψη (μολονότι μικρόσωμος) ιδιαίτεραστις κεφαλιές.Ήταν έξυπνος στις κινήσεις του και γρήγορος με τη μπάλα, κινούνταν συνεχώς σε όλο το μέτωπο της επιθετικής γραμμής. Είχε εκπληκτικά σε δύναμη και ευθυβολία σουτ, ήταν αξιόλογος σουτέρ με την αίσθηση του γκολ και καταπληκτική αποτελεσματικότητα. Ένας εκπληκτικός «βομβαρδιστής», που τον έτρεμαν όλες οι αντίπαλες αμυντικές.   Παρίστανε εκείνη την  εποχή ωςκλασσικό σέντερ φορ τον τύπο του μοντέρνου επιθετικού. Συνοπτικά, υπήρξε το μεγάλο ατού, το σήμα κατατεθέν, το διακριτικό γνώρισμα της ομάδας μας.Συνοπτικά, ο Μπέμπης ήταν χαρισματικός, με μεγάλη ακτινοβολία, έντονη προσωπικότητα και ηγετικές αρετές. Ανήκεστους κορυφαίους ποδοσφαιριστές της Κ.Δ.Μακεδονίας της μεταπολεμικής περιόδου.

Η παρουσία του στο γήπεδο ήταν το νόημα της ζωής του. Υπήρξε ο μοναδικός αναντικατάστατος παίκτης της Κατερίνης, ο οποίος, από την ίδρυση του Ολύμπου το 1946 έως το 1961 (συγχώνευση του Ολύμπου και Μ. Αλεξάνδρου), για ολόκληρα 15 περίπου χρόνια, έπαιξε συνεχές ποδόσφαιρο στην ίδια ομάδα.Ο Μπέμπης προικισμένος με τόσο μεγάλο ταλέντο και τέτοιες πελώριες αθλητικές αλλά και ανθρώπινες αρετές, υπήρξε μια θρυλική μορφή του Κατερινιώτικου ποδοσφαίρου, το ίνδαλμα χιλιάδων Κατερινιωτών,ένας θαυμάσιο χαρακτήρας!Μετά τη συγχώνευση στα μέσα του 1961 των δύο ποδοσφαιρικών ομάδων και την ίδρυση του Πιερικού ο Μπέμπης σταμάτησε την ποδοσφαιρική του καριέρα και ακολούθησε το επάγγελμα του ως επιπλοποιός ανοίγοντας με το μικρότερο αδελφό Κυριάκο, με ανοδικές τάσεις, κατάστημα επίπλων στην Κατερίνη. Στην αρχές το 1968 μετοίκησε στην Αθήνα και εκεί δημιούργησε εργοστάσιο επίπλων.

Στην Πρωτεύουσα βίωσε μαζί με την εξαίρετη σύζυγό του Μαριώ και την οικογένεια του το υπόλοιπο,μιας μακρόχρονης, ολοκληρωμένης και αρμονικής ζωής.Εμείς οι συμπαίκτες του από τον Όλυμπο και το Μ. Αλέξανδρο και το μεταπολεμικό φίλαθλο κοινό της Κατερίνης θα τον θυμόμαστε με σεβασμό για πάντα ως  έναν άνθρωπο ολιγαρκή, φιλότιμο, αγνό, τίμιο και σεμνό. Στους δικούς του, τους αδελφούς Μανώλη και Κυριάκο, τη σύζυγο Μαριώ, τα δύο τέκνα του και τρία εγγόνια του, εκφράζουμε τα θερμά συλλυπητήρια.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΤΣΑΡΑΣ