ΣΑΚΗΣ ΤΖΗΜΑΣ. Αποκλειστική συνέντευξη εφ΄όλης της ύλης στο OlymposVoice.blogspot.com

 

Επιμέλεια: 

Θεοχάρης Μπικηρόπουλος

OlymposVoice.blogspot.com

Ο Αθανάσιος ή Σάκης  Τζήμας, ξεκίνησε τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες σχεδόν από τα εφηβικά χρόνια, με πρώτο διαβατήριο, τη μουσική και το μπουζούκι του. Μια περιπέτεια ζωής που τον έχει "μέσα στον κόσμο",  ενεργά από τα 15 του χρόνια! Από τα χρόνια της  Ελλάδας της ευδαιμονίας, του life style και της άκρατης διασκέδασης,  τότε που όλα έμοιαζαν ονειρικά, τότε που η πίστα μπροστά του γέμιζε χιλιάδες πιάτα και λουλούδια, προέβλεψε με τη διορατικότητα που τον διακρίνει, το "τέλος" της διασκέδασης όπως τη βίωσαν εκείνες οι γενιές δύο-τρεις δεκαετίες πριν και έκανε στροφή στον κλάδο των "τραπεζοασφαλιστικων" που του ταιριάζει απόλυτα, όπως δηλώνει. Ανήσυχος και οραματιστής, δοκίμασε τις δυνάμεις του στα ποδοσφαιρικά ως παράγοντας, αναλαμβάνοντας τα ηνία της Νίκης Βόλου, αφήνοντας πίσω του οργανωτικά δείγματα γραφής και το δικό του στίγμα, έχοντας έναν στόχο: να διδάξει ήθος και να προσγειώσει στην πραγματικότητα τους νέους που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο και κυρίως να τους προστατέψει  από τους επιτήδειους στο χώρο, που "πουλάνε όνειρα" στα νέα ταλέντα, όπως λέει χαρακτηριστικά. 

Τα μνημόνια και η οικονομική κρίση στη χώρα μας, ήταν για την επαγγελματική του δράση, το "γήπεδο" όπου έκανε το άλμα επαγγελματικής του ανέλιξης και της καταξίωσης, που πέρα από  τα προσωπικά του οφέλη, δίνοντας σκληρές μάχες για τη σωτηρία της πρώτης κατοικίας σε δεκάδες πολίτες εστιάζοντας στη μάχη με τα funds και τις τράπεζες για τα κόκκινα δάνεια, καταγράφει συνεχώς επιτυχίες. Οι επιτυχίες στο κομμάτι αυτό της σημερινής του δραστηριότητας έχουν απογειώσει ακόμη μια φορά τη φήμη του.  Απέκτησε μάλιστα και  το  ψευδώνυμο "Ρομπέν" για λόγους που εξηγεί ο ίδιος και επιμένει  ότι είναι διακαής πόθος του, να προσφέρει εκεί που μπορεί και τον καλούν. Ρεπορτάζ από τον Θεσσαλικό κάμπο και τις ακτές του Πηλίου φωτογραφίζουν τον Σάκη Τζήμα, ως τη μοναδική λύση για το μέλλον της Νίκης Βόλου. Θα αντισταθεί εκ νέου σε μια τέτοια πρόκληση; Αν και κάτοικος του Βόλου, παρακολουθεί τα πολιτικά δρώμενα στην Πιερία και εξηγεί γιατί " Ο Κώστας  Κουκοδήμος θα απογειώσει το δήμο Κατερίνης". 

  Σάκη Τζήμα, είσαι γνωστός στην Πιερία, από πολύ μικρός από τα «ένδοξα» χρόνια της ευμάρειας και της διασκέδασης, όντας πρώτο μπουζούκι στα κέντρα διασκέδασης στην Κατερίνη και στη συνέχεια ιδιοκτήτης αρκετών γνωστών νυχτερινών κέντρων που έγραψαν ιστορία στο χώρο. Πως προέκυψε η αγάπη σου για το μπουζούκι; 

Καταρχήν σε ευχαριστώ για την πρόσκληση για αυτή συνέντευξη η οποία πιστεύω να είναι εποικοδομητική και ωφέλιμη στους νέους που έχουν όνειρα για τη ζωή.

Η ζωή είναι δύσκολη, όλα τα χρόνια είναι δύσκολα, όμως οι δυσκολίες τους διαφέρουν κατά περιόδους και για τους ανθρώπους, λαμβάνοντας υπόψη ότι πρέπει να έχουμε πάντα σαν προτεραιότητα το επίπεδο ζωής κάθε λαού κάθε ανθρώπου.

Από μικρός μπορούσα να αντιληφθώ και να προβλέψω το τι είναι σωστό και το τι λάθος. 

Ένα άλλο πλεονέκτημά μου ήταν η αγάπη για τα γράμματα, ακόμη και τώρα οι συμμαθητές μου, μου θυμίζουν το πόσο  καλός μαθητής ήμουν, ειδικά στα μαθηματικά!

Η μουσική μπήκε στη ζωή μου από πολύ μικρή ηλικία, όταν έπεσε στα χέρια μου σε ηλικία 6 ετών ένα μπουζούκι που υπήρχε στο σπίτι της γιαγιάς μου και είχε αγοράσει ένας εκ των αδελφών του πατέρα μου. Ξεκίνησα όπως όλοι αυτοδίδακτος όμως γρήγορα βρέθηκα να παρακολουθώ μαθήματα κιθάρας σε δάσκαλο μουσικής στην Κατερίνη. Ψάχνοντας το καλύτερο, σε ηλικία 9 ετών βρήκα δασκάλους που παρέδιδαν μαθήματα μπουζουκιού, ακόμη και στη Λάρισα και τη Θεσσαλονίκη. Εκεί άρχισαν τα δύσκολα όταν εγγράφηκα στο ωδείο Βορείου Ελλάδος στην Θεσσαλονίκη και έπρεπε 3 φορές την εβδομάδα να υπερβαίνω τον εαυτό μου, να είμαι στους δρόμους, το πρωί σχολείο μετά λεωφορείο για τη Θεσσαλονίκη, από τα ΚΤΕΛ Θεσσαλονίκης με τα πόδια στο ωδείο που στεγαζόταν τότε κοντά στην Καμάρα,  με αποτέλεσμα να φτάνω σπίτι 8 το βράδυ. Για την αγάπη της μουσικής και το μπουζούκι.

Αποκτώντας εμπειρία στην μουσική δημιουργήσαμε το πρώτο μας συγκρότημα, με τραγουδιστή τον Δημήτρη Κεραηλίδη, τον Παναγιώτη Σπυριδόπουλο, δύο δίδυμες κοπέλες από την Κατερίνη,  τον Γιώργο Βατουσιάδη και μαέστρο μας, τον Κώστα Πεχλιβαιδη  στα πλήκτρα,  φλάουτο τον Πέτρο Αβακιάν, τύμπανα -κρουστά τον Σωτήρη,  κιθάρα  τον Λάππα και φυσικά στο μπουζούκι, είμαστε δύο μπουζούκια, εγώ και ο  Χάρης Παπαδόπουλος ένας εξαίρετος μουσικός. Παίζαμε σε συναυλίες και σε κινηματογράφους τότε Μίκη Θεοδωράκη και άλλους μεγάλους Έλληνες συνθέτες και δημιουργούς. Σε ηλικία 15 ετών περίπου άρχισε κατά κάποιο τρόπο η -πιο- επαγγελματική μου καριέρα δουλεύοντας σε νυχτερινά μαγαζιά της Πιερίας, σχεδόν στα περισσότερα.

 Αυτός που με βοήθησε όμως περισσότερο ήταν ο ιδιοκτήτης τότε της ιστορικής "Μπαρμπαρέλας"  ο γνωστός Παναγιώτης Κουτουζίδης ο οποίος είχε το καλύτερο νυχτερινό Κέντρο, τόσο σε διακόσμηση όσο και σε ήχο  και φυσικά σε πρόγραμμα. Όμως ο Κουτουζίδης, ήταν αυτός που με σταμάτησε όταν ο Γιώργος Νταλάρας και η Ελένη Δήμου που ήταν τότε στο πρόγραμμα,  μου έκαναν πρόταση να συνεχίσω την καριέρα μου σαν μουσικός, στην Αθήνα. Ο Παναγιώτης Κουτουζίδης με κράτησε στην Κατερίνη.

 Τι θυμάσαι από εκείνα τα χρόνια; 

Από εκείνα τα χρόνια θυμάμαι πόσο διαφορετική ήταν η νοοτροπία του κόσμου. Είχε  προγραμματισμό στην διασκέδαση. Ήταν όμορφα χρόνια γεμάτα αληθινή διασκέδαση, πραγματικές φιλίες, αγνές και πάνω από όλα υπήρχε χρόνος και χρήμα, μιας Ελλάδας που ζούσε το μύθο της με την ευημερία που είχε αποκτήσει κι εμείς την προλάβαμε. Υπήρξαν φυσικά και δύσκολες στιγμές όπως ήταν ο πόλεμος του Ιράκ το 1990 - 1991 και ο περιβόητος νόμος Παπαθεμελή,  που "σκότωσαν" τότε την διασκέδαση αφού έπρεπε να κλείνουν στις 2 μετά τα μεσάνυχτα όλα! 

Θέλω επίσης να προσθέσω, ότι ο κόσμος, είχε μια αισθητική, ήταν προσεγμένος στις εξόδους του,  στο ντύσιμο, στους τρόπους, ήταν ευδιάθετος,  χαρούμενος, απολάμβανε τη ζωή,  γεμάτος όρεξη για δουλειά,  διασκέδαση και ζωή! Ζούσε τη ζωή για τον εαυτό του, με πάθος. 

 Με ποιους μεγάλους τραγουδιστές συνεργάστηκες; 

Όπως ανέφερα παραπάνω με γοήτευσε η επιχειρηματικότητα του Παναγιώτη Κουτουζίδη και σε πολύ μικρή ηλικία και αφού είχα απόκτηση οπαδούς -πελάτες, αποφάσισα ταυτόχρονα να κάνω τα επιχειρηματικά μου βήματα στο χώρο, θεωρώ πολύ πετυχημένα, με τα νυχτερινά κέντρα, Remember, Πλατανόραμα στη συνέχεια την Proza και το ΓΚΑΖΙ που ήταν νομίζω ότι καλύτερο υπήρχε εκείνη την περίοδο, σε αίθουσα, διακόσμηση, μουσικό πρόγραμμα, και ατμόσφαιρα, με τον Γιώργο Μελετιδη, έναν από τους πλέον επιτυχημένους και ευφυείς επιχειρηματίες στο χώρο της διασκέδασης στη Πιερία, είτε με club είτε με Μπουζούκια και γενικά στην διασκέδαση της Κατερίνης.
Ήταν το 1995 τότε που το πρόγραμμα έκανε θραύση, το ΓΚΑΖΙ έσφυζε από κόσμο καθημερινά και ήταν σχεδόν πανελλαδικά γνωστό. Όλα αυτά τα χρόνια συνεργάστηκα σχεδόν με τους περισσότερους γνωστούς τραγουδιστές της Κατερίνης και φυσικά συνόδευσα τις περισσότερες φορές με το μπουζούκι τα μεγάλα ονόματα που επισκεπτόταν την Κατερίνη για τις εμφανίσεις τους, όπως Βασίλης Καρράς, Τερζής, Μελάς, Λιακόπουλος και πολλοί άλλοι, οι περισσότεροι από αυτούς έκαναν μεγάλη καριέρα στη συνέχεια. Αυτό όμως που δεν ξεχνώ, ήταν και το πιο δύσκολό μου, ήταν η Τζένη Βάνου! Για να συνοδέψεις την Τζένη Βάνου στην πίστα, έπρεπε να είσαι γνώστης των "δρόμων της λαϊκής μουσικής", προσεκτικός, σε ποια μέρη πρέπει να "φαίνεται" το μπουζούκι, σε ποια η τραγουδίστρια, μια τραγουδίστρια με τεράστιο ρεπερτόριο και εκπληκτική για μένα, μοναδική φωνή.
Η αδυναμία μου όμως δεν το κρύβω ήταν να συνοδεύω - μ'άρεσε ο καθένας ήταν στο είδος του ξεχωριστός- τον Γιάννη Ζαζόπουλο, τον Γιάννη Παπαδόπουλο, τον Θάνο Καραθάνο, τον αείμνηστο Πέτρο Καλέση, Κώστα Νούλα, Πέτρο Νταντάμη, Σάκη Παπαδημητρίου και πολλούς άλλους τοπικούς αξιόλογους τραγουδιστές και τραγουδίστριες. Όπως ο Λάκης Μαρτίνης, η Έλλη Σπανού, Αφροδίτη Μικροπούλου, ένα -ένα θυμάμαι τα ονόματα! Και πολλοί άλλοι συγνώμη αν ξεχνώ κάποιους αυτή τη στιγμή που μιλάμε...

Θυμάμαι όλα αυτά που λες, έρχονται στο μυαλό μου εικόνες από τους τραγουδιστές και τα Κέντρα, τα έζησα παρουσιάζοντας από τα πρωτοπόρα περιοδικά του είδους WEEK, MUST, Νυχτερινές Ώρες, τη δημόσια ιστορία της Πιερίας, τη ζωή στις καλύτερες στιγμές της, στη διασκέδαση. Αλήθεια, γιατί άλλαξες «γήπεδο» και αποσύρθηκες από τη νύχτα, παρ΄ όλη την πετυχημένη πορεία που είχες;
Στην ζωή έμαθα να σταματώ την κατάλληλη στιγμή και όταν πρέπει. Όλα αυτά με τα ωράρια το νόμο Παπαθεμελή και φυσικά προβλέποντας ότι η νύχτα αλλάζει,  η διασκέδαση πάει σε άλλο επίπεδο, με αφύπνισαν.

Συμφωνώ απόλυτα, με αυτό που λες, το βίωνα ως εκδότης με τα περιοδικά μου τότε, συνεργαζόμενος με όλους τους επιχειρηματίες του χώρου.  Φαινόταν ότι κάτι αλλάζει.

Όταν είσαι μέσα στον κόσμο, με τον κόσμο, πιάνεις το σφυγμό, γνωρίζεις τι γίνεται...

Είχα ολοκληρώσει παράλληλα Διοίκηση Επιχειρήσεων, την περίοδο της συνεργασίας μου στο ΓΚΑΖΙ, ως συνιδιοκτήτης με τον Γιώργο Μελετίδη, ήταν πετυχημένη συνεργασία,  προέβλεψα,  κράτησα τα χρήματα,  τα επένδυσα και ακολούθησα τα "γράμματα", την εξειδίκευση, την εκπαίδευση,  δίνοντας εξετάσεις για πιστοποιήσεις στους τραπεζοασφαλιστικούς κλάδους που μου ταίριαζε. Είχα πολλές δημόσιες σχέσεις, γνωστός στην πόλη και είχα την εμπειρία να το κάνω. Και όπως αποδείχθηκε αυτή η επιλογή μου, αποδείχθηκε σωστή.

 Η συνέχεια λοιπόν επαγγελματικά στο χώρο των ασφαλειών. Νέα πορεία σε έναν άλλο χώρο.

Επέλεξα τον ασφαλιστικό κλάδο στην αρχή λόγω των γνωριμιών μου αλλά και πρακτικά εξαιτίας της μεγάλης εμπειρίας μου σαν επιχειρηματίας που μπορούσα να διευθύνω και να κάνω καλή διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού, με πολλά άτομα στην εργασία. 

Έτσι ως Συντονιστής ασφαλιστικών συμβούλων, ασφαλιστικός σύμβουλος και σύμβουλος τραπεζοασφαλιστικών έκανα ένα από τα καλύτερα γραφεία στην Ελλάδα αντιπροσωπεύοντας την Εθνική Ασφαλιστική και κατόπιν και Τράπεζα στον τομέα των δανείων.

  Η εξέλιξη όμως σε πήγε αλλού. Από τα χρόνια της οικονομικής κρίσης και των μνημονίων σε μια δραστηριότητα που εκτόξευσε τη φήμη σου «σώζοντας» τα σπίτια πολιτών με κόκκινα δάνεια. Δε σου κρύβω ότι είναι κάτι που μου προξένησε το ενδιαφέρον, λόγω των συχνών ανακοινώσεων για τη σωτηρία σπιτιών. Σκέψου ότι τα χρόνια των μνημονίων, υπάρχει πολιτική, ή αν θέλεις κομματική αντιπαράθεση για αυτή την τραγική ιστορία. Μίλησε μας για αυτή τη δραστηριότητα σου. 

Η συνεργασία Εθνικής Ασφαλιστικής με την Τράπεζα δημιούργησε έναν καινούργιο κλάδο,  τον κλάδο των τραπεζοασφαλιστικών που ήταν όντως αυτό που μου ταίριαζε απόλυτα. Διότι ως γνώστης των αναγκαίων νομικών μετά από πολύ διάβασμα και σε συνεργασία με καθηγητές και όχι μόνο,  κατάφερα να γνωρίζω πολύ καλά τον τραπεζικό κλάδο,  τις προϋποθέσεις χορήγησης των δανείων, τα  δικαιώματα της τράπεζας και τα δικαιώματα του δανειολήπτη.

Αυτή την ευκαιρία την "άρπαξα από τα μαλλιά" πρώτος σε όλες τις πιστοποιήσεις και με πολύ διάβασμα,  μελέτη, έφτασα στο σημείο να είμαι αν όχι ο καλύτερος,  από τους καλύτερους στον τραπεζικό χώρο.

Η κρίση δημιουργεί ευκαιρίες, αλλά αυτή η κρίση, ναι μεν επέφερε μεγάλο "χαστούκι" στη χώρα, τη "σκότωσε" κυριολεκτικά, αλλά μου δόθηκε η ευκαιρία να αναδείξω τις γνώσεις μου στον τραπεζικό χώρο και πως μπορεί να διασωθεί μια οικογένεια,  μια επιχείρηση από τα τραγικά αποτελέσματα της οικονομικής κρίσης.  Ήταν το 2009 όταν εργαζόμενος για λογαριασμό της Εθνικής Τράπεζας μέσω της θυγατρικής της και αφού είχε καταρρεύσει η χώρα, έγινε πρόταση για ανανεώσεις των συμβάσεων ενώ υπήρχαν ήδη συμβάσεις, πρόταση  την οποία φυσικά εγώ ως ευφυής κατείχα να υπογράψουμε τον Απρίλιο του 2009 νέες, κάτι που δεν έπραξα και δικαιώθηκα αφού αμέσως μετά τον Αύγουστο του 2009 η συνεργασία θυγατρικής της Εθνικής Ασφαλιστικής και τράπεζας σταμάτησε. Το γεγονός αυτό με δικαίωσε για την επιλογή μου κι έτσι έγινα ευρέως γνωστός. Άρχισε τότε ο πόλεμος μεταξύ εμού και της Εθνικής,  τον οποίο φυσικά και κέρδισα, μετά από συνεχόμενες δικαστικές νίκες της ομάδας μου, του επιτελείου μου, που απαρτίζεται από δικηγόρους και πανεπιστημιακούς καθηγητές. Όλα αυτά, η κρίση στην χώρα, τα αποτελέσματά της, και ειδικά ο ανθρώπινος πόνος, οικογενειών που έχαναν τα σπίτια τους,  με έκαναν να αποφασίσω να χρησιμοποιήσω τόσο την εμπειρία μου όσο και τις γνώσεις μου στη μάχη για τη σωτηρία όσο το δυνατόν περισσότερα σπίτια,  επιχειρήσεις και  ανθρώπους από την θηλιά των δανείων. 

Εκ του αποτελέσματος, μετά από τις επιτυχίες μου σε αυτό, όπως είπες αγαπητέ μου, είδες τις δημόσιες ευχαριστίες των ανθρώπων,  η επιλογή μου αυτή ήταν σωστή. Σωστή και ανθρώπινη.  Γνώστης ως "εκπαιδευτής δανείων" και έχοντας ως όπλα μου, τις εγκυκλίους της τράπεζας της Ελλάδος και υπό ποιες προϋποθέσεις έπρεπε να χορηγούνται τα δάνεια, είμαι μοναδικός σχεδόν στον χώρο αφού έκανα βιβλίο όλα αυτά δηλαδή το γιατί κάποιος δεν μπορεί να μπει εγγυητής σε μεγάλο δάνειο εάν έχει εισόδημα μικρό η ακόμη και ο δανειολήπτης τι ύψος δανείου μπορούσε και έπρεπε να του χορηγηθεί. Το οποίο φυσικά η ετήσιες δόσεις δεν έπρεπε να υπερβαίνουν το 40% του ετήσιου εισοδήματος του. Τα νομικά με βοήθησαν και δη το πολύ διάβασμα οι συνεργασίες μου με καθηγητές ώστε να μπορώ, να κρίνω τα λεπτά γράμματα των συμβάσεων τις κεφαλαιοποιήσεις τόκων , πανωτόκια και γενικά τους καταχρηστικούς όρους των συμβάσεων και τις επιπλέον χρεώσεις. Όλα αυτά με έκαναν ευρέως γνωστό και φυσικά η δυναμικότητα μου η επιμονή μου να αποδεικνύω και στα δικαστήρια της χώρας ότι ο μόνος υπαίτιος αυτής της κατάστασης είναι οι τράπεζες και όχι οι δανειολήπτες. Δεν ήταν λίγες οι φορές που ήρθα σε αντιπαράθεση με δικαστές με δικηγόρους τραπεζών και υπαλλήλους. Όμως σύντομα κατανόησαν ότι είμαι γνώστης,  ότι μπορώ να αποδείξω την καταχρηστικότητα των συμβάσεων την καταχρηστική διόγκωση του δανείου και το τι πρέπει να πληρώνει ένας δανειολήπτης βάσει των νόμων σε συνδυασμό με τις πραγματικές δυνατότητες των εισοδημάτων του, ποσόν διαβιώσεως του. Έτσι πλέον τρέφω την εκτίμηση των funds και των τραπεζών καταφέρνοντας να σώσω, εκατοντάδες σπίτια από τον πλειστηριασμό και όχι μόνο.

Μου κάνει εντύπωση, πως έχεις βρει το «κλειδί» και αντιμετωπίζεις τέτοιες υποθέσεις. Δε θα σε ρωτήσω πως το χειρίζεσαι όλο αυτό, δε γίνεται να το εξηγήσεις σε αυτές τις γραμμές.

 Θα σε ρωτήσω για την απορία που μου δημιουργήθηκε γιατί  δεν αναλαμβάνουν αυτές τις υποθέσεις δικηγόροι ή δικηγορικά γραφεία; 

Το κλειδί της επιτυχίας μου είναι η σκληρή, σοβαρή δουλειά,  τα εμπεριστατωμένα επιχειρήματά μου, προσεγμένα από κάθε πλευρά για την αληθινή κατάσταση του δανειολήπτη πάντα με την φυσική μου παρουσία, μαζί με τον πελάτη, κάτι που όχι μόνο δε με κουράζει στις εξωδικαστικές διαπραγματεύσεις, αλλά ίσα -ίσα με ικανοποιεί, το κάνω με την καρδιά μου.

Τα γραφεία που αναφέρεις αγαπητέ μου Χάρη Μπικηρόπουλε, αποφεύγουν τα δύσκολα!

 Σε αυτό το σημείο θέλω να επισημάνω ότι μόνο στην Ελλάδα υπάρχει η αντίληψη ότι, μόνο ο δικηγόρος γνωρίζει τα πάντα. 

Στο εξωτερικό υπάρχουν γραφεία που ο καθένας έχει τον ρόλο του και λειτουργούν ομαδικά δικηγόροι, σύμβουλοι, τεχνοκράτες, λογιστές,  κλπ, αυτό ακριβώς που κάνω εγώ με το δικό μου team, έχω επιλέξει συγκεκριμένους δικηγόρους συνεργάτες, ήμαστε μια ομάδα που πλέον καταγράφει  τεράστια επιτυχία, με εμπειρία και τεχνογνωσία.

 Επομένως επανερχόμενος στο ερώτημα σου απαντώ ευθέως,  ναι αυτά τα γραφεία δεν αναλαμβάνουν σε τέτοιο βαθμό δυσκολίας υποθέσεις δανειοληπτών που φαντάζουν καταδικασμένοι. Υποθέσεις όμως που εμείς τις διεκπεραιώνουμε κατά πως αποδεικνύεται με μεγάλη επιτυχία!

 Αρκετά με τα οικονομικά!

Μέσα σε όλα αυτά, ανήσυχο πνεύμα γαρ, υπάρχει και η ενασχόληση με το ποδόσφαιρο. Κατ΄αρχήν, γιατί στο Βόλο και όχι στην Πιερία, γιατί στη Νίκη Βόλου και όχι τον ΠΙΕΡΙΚΟ ή τις άλλες ομάδες του νομού; 

Απαντώντας στην ερώτηση σου αγαπητέ Χάρη για το ποδόσφαιρο και την επιλογή μου για την πόλη του Βόλου, θα πω τα εξής: " λένε κανείς δεν αγίασε στον τόπο του" , ή "κανείς προφήτης στον τόπο του"...
Σκεπτόμενος καμία φορά την πόλη μου, την Κατερίνη, τους ανθρώπους, με πικρία διαπιστώνω την αχαριστία, θα το πω και ας ακουστεί εγωιστικό, σκέφτομαι ποιον δεν βοήθησα, πόσους έδωσα εργασία τόσα χρόνια επιχειρηματίας και αντί ευχαριστώ, είδα, πόσος φθόνος υπάρχει και αχαριστία, σε αυτή την πόλη. Το λέω μετά λόγου γνώσεως αυτό, έχοντας αποδείξεις, γιατί, τα χαρτιά μετράνε, τα γραπτά μένουν και αν δημοσιοποιήσω, θα δικαιωθώ περίτρανα πολλάκις, διότι πολλοί επιβίωναν στην Κατερίνη εξαιτίας μου.
Αλλά σταματώ εδώ.
Θέλοντας να βοηθήσω πλέον τα νέα παιδιά που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο, τον αθλητισμό τον οποίο λατρεύω, με την εμπειρία της ζωής, ήθελα να βοηθήσω αυτά τα παιδιά να καταλάβουν ότι στην ζωή προσπαθείς και όπου σε βγάλει, σε αντίθεση με όλους τους άλλους που τους θέλουν "Μέσι ή Ρονάλντο".
Από ανθρώπους στον χώρο μεμψίμοιρους ή χωρίς αθλητική παιδεία και για σκοπιμότητες, πόσα και πόσα παιδιά, ταλέντα, δεν χάθηκαν στην Πιερία!
Έτσι γνωρίζοντας ότι μπορώ να ασχοληθώ και να αποδείξω όλα αυτά που πιστεύω για το ποδόσφαιρο και το πόσο τεχνοκράτης είμαι επέλεξα κατευθείαν το δύσκολο, να ηγηθώ δηλαδή μιας μεγάλης ομάδας με χιλιάδες φιλάθλους, μεγάλη ιστορία, αντιμετωπίζοντας όλες αυτές τις κακές νοοτροπίες, γνωστές στον χώρο του ποδοσφαίρου. Επέλεξα την Ιστορική μεγάλη ομάδα της Νίκης Βόλου στην οποία έλαβα στην γενική συνέλευση από τα 110 μέλη που ψήφισαν,  104 ψήφους και το σημαντικότερο οι 6 που δεν με ψήφισαν πριν καλά καλά συμπληρώσω μήνα ως πρόεδρος ήρθαν και μου δήλωσαν τη στήριξή τους, μου ζήτησαν συγγνώμη.
Κατάφερα, η Νίκη Βόλου, να νοικοκυρευτεί, τους μύησα στο πως να ασκούν διοίκηση, έβγαλα την ομάδα από το τέλμα και από το άγχος της συνέχισης της παρουσίας της στα πρωταθλήματα.
Αυτό που δεν γνώριζαν κάποιοι λίγοι φυσικά ήταν όπως και εσύ γνωρίζεις τι εστί Τζήμας.
Με περηφάνια λέω, ότι πλέον με γνώρισαν με κατανόησαν και συνειδητοποίησαν ότι είναι δύσκολο να απογοητεύσεις έναν Τζήμα ή να τον κάμψεις.
Αποτέλεσμα όλων αυτών όπως διαβάζεις και εσύ καθημερινά είναι η δικαίωσή μου στην προσφορά μου, η αναγνώριση και αγάπη στο πρόσωπό μου, των Νικιωτών του Βόλου και όχι μόνο. Πάλι εκ του αποτελέσματος φαίνεται πως δικαιώθηκα, για την επιλογή μου, συμπατριώτη, για να κάνω λίγο χιούμορ, να επιλέξω αντί της Κατερίνης μας, τον Βόλο.

 

Γιατί στη Νίκη Βόλου;

Η Νίκη Βόλου ήταν το ...στοιχείο μου: προσφυγική ομάδα, κόσμος που ξέρει να εκτιμά, που αγαπά και βοηθά με πάθος. Γρήγορα αποδείχθηκε σωστή η απόφαση μου είχα όπως οι ίδιοι ομολογούν τις περισσότερες εισπράξεις από κάθε άλλο πρόεδρο σε εισιτήρια διαρκείας.
Η Νίκη Βόλου με έκανε στο χώρο -και όχι μόνο- περισσότερο γνωστό με αγκάλιασαν με αγάπησαν, με στήριξαν και πάνω από όλα είναι σπουδαίο το γεγονός ότι δεν με ξέχασαν -όπως δεν τους ξεχνώ- και μπορώ να πω πλέον πως απολαμβάνω την αγάπη τους όλο και περισσότερο. Είμαι για αυτούς μια λύση που γνωρίζουν πολύ καλά όποτε με χρειασθούν θα είμαι παρόν. Η Νίκη Βόλου ήταν μια πρόκληση, διότι πίστευα και πιστεύω ότι στα δύσκολα και στα μεγάλα, πρέπει να μπεις στη μάχη και να αποδείξεις ότι αξίζεις.
Η Νίκη Βόλου είναι μεγάλη ομάδα αλλά και δύσκολη να ηγείσαι στο τιμόνι της.
Αυτά εμένα μου αρέσουν!

  Πως κρίνεις αυτή την ενασχόλησή σου, με το ποδόσφαιρο; 

Θα γνωρίζεις ως συγγραφέας ότι ο νομπελίστας Αλμπέρ Καμύ, έγραψε ότι "Όλα όσα ξέρω για την ηθική και την αίσθηση καθήκοντος τα έχω μάθει από το ποδόσφαιρο". Είναι μια σπουδαία κουβέντα αυτή. Τη νοιώθω και με εκφράζει 100%. Η ενασχόληση μου με το ποδόσφαιρο άλλαξε πολλά πιστεύω και εξηγώ: " δίδαξα το ήθος, δίδαξα -γιατί ήταν καθήκον μου -στα νέα παιδιά να βλέπουν την πραγματικότητα, να αντιμετωπίζουν τις καταστάσεις ρεαλιστικά και να μην πέφτουν θύματα κάποιων που καταστρέφουν το χώρο τάζοντας στα νέα παιδιά πως θα γίνουν... Μέσι ! Αυτό όμως που νομίζω θα μείνει από το πέρασμά μου στα ποδοσφαιρικά είναι η εντιμότητα μου και η πεποίθηση ότι όταν δεν μπορείς, μην ασχολείσαι με το ποδόσφαιρο. Ήξερα ότι μπορούσα να προσφέρω, να βοηθήσω και να καθοδηγήσω, να βάλω τα θεμέλια και να χτίσω την ομάδα για να έχει συνέχεια. Με γέμιζε αυτή η ενασχόληση μου και κρίνω πως ήταν πέρα για πέρα σωστή.

 Τελείωσε η υπόθεση "ποδόσφαιρο" για τον Σάκη Τζήμα ή έχεις κάτι στα σκαριά, δεδομένου ότι πρόσφατα το όνομα σου αναφέρθηκε ως διάδοχη κατάσταση σε δήλωση του γνωστού δικηγόρου κ. Κούγια αφεντικού της ΑΕΛ, με δόση ειρωνείας, αλλά εγώ προσπαθώ να μαντέψω τι κρύβεται πίσω από αυτή τη δήλωση, τι παρασκήνιο μπορεί να υπάρχει και επίσης εκ του αποτελέσματος με τον υποβιβασμό της ΑΕΛ, μπορείς να αισθάνεσαι -δυστυχώς για τους Λαρισαίους φιλάθλους - δικαιωμένος.

Οι δημοσιογράφοι της Θεσσαλίας, του Βόλου, της Λάρισας και όχι μόνο, γνωρίζοντας τον τρόπο που διοίκησα την Νίκη Βόλου, θέλοντας να δείξουν πόσο σημαντικό είναι σαν πρόεδρος να έχεις την αγάπη των φιλάθλων και βλέποντας την εξέλιξη της ΑΕΛ, θεωρώντας ότι μπορώ να συσπειρώσω κόσμο, να γεμίσω τα γήπεδα και να κάνει με αξιοπρέπεια μια ομάδα πρωταθλητισμό, ανέφεραν το όνομά μου. Το κάνουν μάλιστα συχνά και σε άλλες περιπτώσεις αναφέρουν το όνομα μου, να είναι καλά, τους ευχαριστώ πολύ. Έτσι βλέποντας -και ορμώμενοι από μια δήλωση μου ότι αγαπώ ομάδες με κόσμο όπως και την ΑΕΛ-, ανέφεραν το όνομα μου.
Μια αναφορά που ήταν ατυχής. Ατυχής συσχέτιση του ιδιοκτήτη της με την κατόπιν δήλωση του - διότι δεν γνωρίζω κανένα από τα άτομα αυτά που αναφέρθηκαν από τον ίδιο- τον οποίο εγώ εκτιμώ ιδιαίτερα. Μάλιστα έχω αναφερθεί με τα καλύτερα λόγια πάμπολλες φορές. Δε γνωρίζω το σκεπτικό του να αναφερθεί σε εμένα.
Εικάζω ότι ίσως η πρόβλεψή μου και οι πληροφορίες που ανέφερα σε συνέντευξή μου ότι η ΑΕΛ θα είναι τελευταία στον βαθμολογικό πίνακα, ενόχλησαν.
Τι να κάνω; Πειράζει που ότι κάνω το κάνω σωστά και μπορώ να δω κατά πως λένε "πίσω από Βουνά"!!!
Τα είπα πολύ πριν και λοιδορήθηκα ... Τι έχουν να πουν τώρα;

  Παρόλο που δηλώνεις μόνιμος κάτοικος Βόλου, παρακολουθείς τα τοπικά δρώμενα και μάλιστα διατυμπανίζεις τη στήριξή σου στον νυν δήμαρχο Κατερίνης Κώστα Κουκοδήμο!

Ναι,  ζω και θα ζω στον Βόλο,  εκεί δραστηριοποιούμαι ως ''παροχή υπηρεσιών" σε όλη την Ελλάδα.

Τον Δήμαρχο μας Κώστα Κουκοδήμο...

Συγνώμη ο δήμαρχός σας είναι ο Μπέος αν δεν κάνω λάθος...!

Ο δήμαρχος της Κατερίνης μας, ο ...Κώστας Κουκοδήμος!Τον γνωρίζω χρόνια τώρα, αυτά που γνωρίζω πολύ καλά εγώ σαν επιχειρηματίας και μετά ως σύμβουλος τραπεζοασφαλιστικων αλλά κυρίως με την εμπειρία μου κοντά στους ανθρώπους, ίσως δεν τα γνωρίζει κανείς για τον Κώστα Κουκοδήμο τον... Δήμαρχο μας πλέον!
Τι εννοώ; Εννοώ αυτό που είπε ο Αριστοτέλης: "περισσότερο αγαπούν οι ευεργέτες τους ευεργετούμενους παρά οι ευεργετούμενοι τους ευεργέτες". Βλέποντας λοιπόν ότι, η αχαριστία -την οποία έχω ζήσει και ο ίδιος σε αυτή την πόλη- δεν έχει όρια και γνωρίζοντας καταστάσεις που ο Κώστας Κουκοδήμος βοήθησε, στήριξε με κάθε τρόπο, δεν μπορώ να δεχθώ ότι κάποιοι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να μην λένε ευχαριστώ. Ή κάποιοι άνθρωποι, να λένε ψέματα. Δεν το ανέχομαι αυτό, από αυτούς μάλιστα που δεν γνωρίζουν.
Έτσι, σας είπα, γνωρίζοντας πράγματα και καταστάσεις, αποφάσισα όταν επισκέπτομαι την πόλη να λέω τα πράγματα με το όνομά τους.
Σε διάφορες συζητήσεις με ανθρώπους που βοηθήθηκαν από τον Κώστα Κουκοδήμο οι ίδιοι δείχνουν μετανιωμένοι και κάποιοι από αυτούς δεν τον είχαν ψηφίσει, αλλά πλέον δηλώνουν -και είναι περισσότερο από κάθε άλλη φορά- ένθερμοι οπαδοί του!
Εγώ που μπορώ να ακούσω πέραν της Πιερίας σχόλια για τον Δήμαρχο, χωρίς ενδοιασμούς, ακούω να μιλούν με τα καλύτερα λόγια για τον Ολυμπιονίκη Κώστα Κουκοδήμο. Θα σου πω αγαπητέ Χάρη, ότι δεν χρειάζεται να είσαι πολιτικός να κρίνεις έναν πολιτικό. Εγώ είμαι τεχνοκράτης και μπορώ να πω με βεβαιότητα γνωρίζοντας και τους χαρακτήρες προγενέστερων Δημάρχων και πολιτικών γενικότερα, ότι ο Κώστας Κουκοδήμος είναι αυτός που θα αναβαθμίσει την πόλη μας την Πιερία, τον αθλητισμό, τον πολιτισμό, τον τουρισμό κ.α. Έχω άποψη, γνωρίζω και είμαι κοντά στην τοπική αυτοδιοίκηση με συνανθρώπους, με συλλόγους εκεί που βρίσκομαι, με μεγάλη προσφορά και βλέπω τα όσα ο Δήμαρχος Κατερίνης Κώστας Κουκοδήμος κάνει στον τόπο και σχεδιάζει που πιστεύω θα αλλάξουν ριζικά τον τόπο μας. Με ότι έχει καταπιαστεί τα έχει καταφέρει άριστα.
Μάλιστα πρόσφατο παράδειγμα που μπορώ να κρίνω και να πω με βεβαιότητα εάν δεν υπήρχε ο Δήμαρχος μας Κώστας Κουκοδήμος, ο Πιερικός δε θα υπήρχε και φυσικά όλοι μπορούν να κατανοήσουν τι είναι για μια πόλη να έχουμε πλέον μια ομάδα σε μεγάλες επαγγελματικές κατηγορίες , τόσο για τα νέα παιδιά της Πιερίας όσο και για τους επαγγελματίες της πόλης, τους καταστηματάρχες κλπ. Νομίζω ότι ο Κουκοδήμος έχει πολλά να προσφέρει στον τόπο μας και το κυριότερο είναι, ότι μπορεί. Έχει το όραμα, έχει τη διάθεση, τις γνωριμίες, τις γνώσεις, να απογειώσει τον Δήμο Κατερίνης.

 Έχω δει δημοσιεύματα ευχαριστιών ανθρώπων που βοήθησες  να σώσουν τα σπίτια τους αλλά -αν και αυτά δεν πρέπει να λέγονται-, βοήθησες και οικονομικά...Έχω ακούσει σε ραδιοτηλεοπτικές συνεντεύξεις να σε χαρακτηρίζουν Ρομπέν...Γιατί σε αποκαλούν "Ρομπέν" οι δημοσιογράφοι της Λάρισας και του Βόλου;

"Ρομπέν", με βάπτισε ο εξαίρετος δημοσιογράφος Γιάννης Καλογιάννης σε τηλεοπτική του εκπομπή και στις ραδιοφωνικές του εκπομπές στο ΑΕΛ ράδιο και όχι μόνο.
Ο κ. Καλογιάννης παρακολουθώντας την επαγγελματική μου πορεία μου και την ποδοσφαιρική με βάπτισε "Ρομπέν" διότι σώζω την τελευταία στιγμή ανθρώπους.
Αυτό έτσι έμεινε και πιστεύω κατά κάποιο τρόπο είναι αληθινό.
Οι άνθρωποι μάλιστα ως ένδειξη ευγνωμοσύνης και αφού είχαν ταλαιπωρηθεί οι περισσότεροι πολλά χρόνια, στα μεγάλα δικηγορικά γραφεία - που απέτυχαν και έφτασαν στον πλειστηριασμό της κατοικίας τους, που πλέον είναι ηλεκτρονικοί-, δημόσια με ευχαριστούν είτε σε τοπικές εφημερίδες, είτε site, είτε στα social media είτε τηλεφωνώντας στις τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές.
Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι πως το κάνουν επώνυμα, γι΄αυτό μιλώ κι εγώ έτσι και ίσως φανεί εγωιστικό!
Μπορεί κάποιος να καταλάβει πόσο σημαντικό είναι για αυτούς τους ανθρώπους, να τους δίνεις λύσεις που δεν έβρισκαν επί δεκαετίες;
Η προσφορά μου σε συνανθρώπους, σε συλλόγους και όπου γενικά μου ζητηθεί είναι βέβαιη. Βοηθώ όσο μπορώ, δεν θέλω να το κάνω δημόσια, αλλά ξέρετε αυτά ακούγονται και δεν το κρύβω, αυτή η ηθική ικανοποίηση, η χαρά που μου δίνει να μπορώ να προσφέρω στους ανθρώπους που το έχουν ανάγκη, είναι ίσως αυτό που με ευχαριστεί πλέον περισσότερο στην ζωή μου, με γεμίζει να προσφέρω, να βοηθώ και να συμβουλεύω πως μπορούν να ανακάμψουν οικονομικά. Όλο αυτό στηρίζει και ψυχολογικά. Πολύ σημαντικό αυτό. Το βλέπεις. Το νοιώθεις. Πρέπει να καταλάβουμε όλοι μας ότι είναι ζωή είναι ένας συνεχής πόλεμος επιβίωσης με όλες τις πίκρες ή τις χαρές που συναντούμε στην πορεία, μας πάνω στη γη....Σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας.

                                   ***

Φωτογραφίες από το άλμπουμ της ζωής

αποκλειστικά για το... 

              OlymposVoice.blogspot.com