Κλωτσιές, μπουνιές, σκισμένη φανέλα: Το ματς που ανάγκασε τη Μπαρτσελόνα να δώσει όπως όπως τον Ντιέγκο στη Νάπολη

 Όταν από αγκάθι βγαίνει ρόδο...

Ηφετινή χρονιά είναι η χρονιά που όλος ο ποδοσφαιρικός πλανήτης αναγκάζεται να θυμηθεί τον Ντιέγκο Μαραντόνα. Το έκαναν Αργεντινοί και πολλοί άλλοι στο Μουντιάλ, θα το κάνουν πολλοί Ναπολιτάνοι, Ιταλοί και μη Ιταλοί σε λίγες μέρες.

Η Νάπολι καλπάζει για το πρώτο της πρωτάθλημα από την εποχή του Ντιεγκίτο και θα επαναφέρει τους οπαδούς της σε εποχές 1987, τότε που κατέκτησαν το πρώτο τους πρωτάθλημα.

Για εκείνη την ένδοξη σελίδα όμως, δεν έχουν να ευχαριστούν μόνο τον Ντιέγκο τον θεό. Ούτε μόνο τη Μπαρτσελόνα. Έχουν να ευχαριστούν την…Ατλέτικ Μπιλμπάο!

Ο λόγος είναι πως υπήρξε ένα ματς το 1984, μερικούς μήνες πριν ο Ντιέγκο Μαραντόνα κάνει το ταξίδι Βαρκελώνη-Νάπολι, που αποτέλεσε την αιτία για να πωληθεί άρον άρον ο Αργεντινός από τους Βαρκελωνέζους στους Ναπολιτάνους, μόλις για 12 εκατομμύρια δολάρια. Κι αυτό ήταν απέναντι στην Ατλέτικ Μπιλμπάο.

Ήταν τη σεζόν 1983-1984, στο ξεκίνημά της, όταν ο Βάσκος Χασάμπης, ο Άντονι Γκοϊκοετσέα, θα έσπαγε τον αστράγαλο του Μαραντόνα στον Σαν Μαμές. Πέρασαν μερικοί μήνες και ο Ντιεγκίτο δεν είχε ξέχασει το χτύπημα.

Όταν λοιπόν η Μπαρτσελόνα συνάντησε την Μπιλμπάο στον τελικό του Copa del Rey στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου, θα έπαιρνε τριπλή χαρά: θα κέρδιζε το κύπελλο, θα το έκανε στην έδρα της Ρεάλ και απέναντι στον πιο μισητό ποδοσφαιριστή για τον ίδιο.

Στην έδρα του ισπανικού καθεστώτος, μαζεύτηκαν Βάσκοι και Καταλανοί, δύο εθνότητες που χρόνια ζητούν την αυτονομία τους απέναντι στους Καστιγιάνους και στην φρανκική δικτατορία, έχοντας έναν κοινό εχθρό, αλλά και μια ποδοσφαιρική κόντρα που δε μπορούσε να υπακούσει στη λογική «ο εχθρός του εχθρού μου, είναι σύμμαχός μου».

Οι Βάσκοι έδειξαν από νωρίς τις προθέσεις τους, με τον Ινίγο Λικεράνζου να κάνει ένα σκληρό τάκλιν στον Ντιέγκο Μαραντόνα, στον αστράγαλο, λες και τον είχε ορμηνεύσει ο Γκοϊκοετσέα. Μετά, πήρε μια γεύση και ο Μπερντ Σούστερ, αυτή τη φορά στο καλάμι.

Ποδόσφαιρο παιζόταν ελάχιστον, ξύλο περισσότερο, αλλά στο 14ο λεπτό, κάπως τα έφερε η τύχη στον Εντίκα Γκουαροτσένα, που βρέθηκε στην περιοχή, σούταρε και σκόραρε.

Ήταν η στιγμή να τελειώσει το ποδόσφαιρο. Τα φάουλ ήταν στο όριο, ο διαιτητής είχε βγάλει 7 κίτρινες, αλλά κόκκινη όχι. Η Μπαρτσελόνα το προσπάθησε, αλλά η απάντηση ήταν πάντοτε το ξύλο από τους Βάσκους. Όταν τελείωσε το ματς, ο Ντιέγκο Μαραντόνα είχε υπερβεί τις αντοχές του κατά πολύ και έπρεπε να ξεσπάσει.

Πρώτος στόχος ήταν ο Μιγκέλ Άνχελ Σόλα, ο οποίος δεν είχε παίξει καν στο ματς. Ο Μαραντόνα τον κλώτσησε μέχρι που ο Σόλα γονάτισε μπροστά του και του έριξε μια στο κεφάλι για να τον αφήσει αναίσθητο. Στην επίδειξη κουνγκ φου μπήκε και ο Σούστερ και οι δυο τους την είδαν tag team σε επαγγελματική πάλη παίρνοντας αμπάριζα όποιον έβλεπαν μπροστά τους.

Οι παίκτες της Μπιλμπάο πήραν αργά χαμπάρι τι είχε γίνει και σταμάτησαν τα πανηγύρια για να απαντήσουν με κλωτσιές και μπουνιές. Ο Μαραντόνα ήταν μαινόμενος. Κλήθηκε η αστυνομία για να τον συμμαζέψει και να οδηγήσει τους παίκτες της Μπαρτσελόνα στα αποδυτήρια, ενόσω οι οπαδοί της Μπιλμπάο έριχναν αφειδώς ό,τι είχαν εύκαιρο.

Εκείνο ήταν το κύκνειο άσμα του Ντιέγκο. Η Ομοσπονδία του επέβαλε ποινή απαγόρευσης εισόδου σε γήπεδο για τρεις μήνες και η  Μπαρτσελόνα δεν είχε τι άλλο να κάνει παρά να τον δώσει στη Νάπολι για λίγα λεφτά

Στην 3η του σεζόν στον ιταλικό νότο ο Μαραντόνα θα γινόταν σύνθημα στα χείλη, ο μεγαλύτερος που πάτησε εκείνα τα εδάφη και αυτός που το 1990 θα δίχαζε ένα έθνος και θα ανάγκαζε τους Ναπολιτάνους να σκεφτούν για λίγο να μην υποστηρίξουν την Ιταλία στον ημιτελικό του Μουντιάλ…

 menshouse.gr