«Ολυμπιακή διάκριση, διάλειμμα στην παραζάλη της εποχής»
Η 21χρονη σκοπεύτρια από την Κατερίνη, Χριστίνα Μόσχη, σφύζει από ενέργεια. Μας τη μετέδωσε… Σκοπεύει από τα δέκα μέτρα και στο Παρίσι θα εμφανιστεί στους πρώτους της Ολυμπιακούς Αγώνες. Και τι μ’ αυτό; «Μπορώ!»
Σπουδάζει Ιατρική στη Λάρισα (τέταρτο έτος), κατάγεται από την Κατερίνη, στην προολυμπιακή περίοδο κατοικεί στη Δράμα ώστε να «διευκολύνει» την εντατική προετοιμασία με τον προπονητή και πατέρα της «καλής φίλης» αλλά και αντιπάλου, απέναντι στον ίδιο στόχο, Αννας Κορακάκη. Η 21χρονη σκοπεύτρια Χριστίνα Μόσχη παλιότερα είχε ασχοληθεί με το βόλεϊ, το μπάσκετ, τον στίβο, είναι υπερκινητική και πολυτάλαντη. Μας έδωσε την εντύπωση πως, αν κι αυτή είναι η παρθενική συμμετοχή της σε Ολυμπιακούς Αγώνες, θα κάνει αισθητή την παρουσία της.
Ακόμη κι αν ηχεί παράξενο, ισχύει: η σκοποβολή βοήθησε τις σπουδές μου στην Ιατρική. Η επιμονή που απαιτείται γέννησε ικανότητα ανάκαμψης σε δύσκολες στιγμές των σπουδών μου, αυτοπειθαρχία. Ο αθλητισμός είναι φροντιστήριο ζωής. Το λέω και για όσους, όπως γνωρίζω, βλέπουν απαξιωτικά τον αθλητισμό, ως δραστηριότητα ανάξια λόγου… Δεν έχουν δίκιο.
● Αν και ακίνητος απέναντί σου, ο στόχος έχει ενέργεια;
Και βέβαια έχει. Είναι ζωντανός οργανισμός ο στόχος, είναι ανταγωνιστής, άλλοτε με φοβίζει επειδή, απέναντί μου, με κοιτάζει πιεστικά! Ταυτόχρονα, ο στόχος με ενθουσιάζει, είναι και φίλος, συμπράττει.
● Η στόχευση από 10 μέτρα φαντάζει ευκολότερη από μεγαλύτερες αποστάσεις, αλλά για να σε προλάβω, μάλλον δεν είναι έτσι…
Σαφώς και δεν είναι εύκολο το αγώνισμα των 10 μέτρων. Ο στόχος είναι μικρός, το κέντρο του έχει διαστάσεις ίδιες με ένα νύχι, δεν τον βλέπεις. Το σημείο σκόπευσης είναι διαφορετικό για κάθε σκοπευτή. Σε 75 λεπτά ρίχνουμε 60 βολές. Το χρονικό περιθώριο, αν και φαίνεται μεγάλο, ταυτόχρονα είναι πιεστικό.
● Δηλαδή μιλάμε για συνθήκες που κάνουν επιτακτική την ανάγκη να είσαι σε διαρκή ψυχολογική ετοιμότητα.
Η ψυχολογία και η καλή προπόνηση, ποσοστιαία, μοιράζονται 50-50 την κατάληξη της προσπάθειας! Αναγκαία είναι η εντατική προπόνηση, παράλληλα και η ύπαρξη συνεχούς ψυχολογικής ετοιμότητας. Κάθε μέρα, στη Δράμα όπου έμενα κι εγώ για την προολυμπιακή περίοδο, με την καλή φίλη μου Αννα Κορακάκη· είμαστε καλά προπονημένες για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και αισιοδοξούμε για τη συμμετοχή μας. Το χρυσό στο Παρίσι θα το κερδίσει αυτή που θα έχει μεγαλύτερη ετοιμότητα. Σημειώστε πως από αγώνα σε αγώνα υπάρχει διαφορά ψυχολογίας εκείνου που σκοπεύει.
● Ο προσωπικός στόχος σου έχει διαμορφωθεί;
Είμαι σε καλή κατάσταση. Με αγχώνει βέβαια πως στο Παρίσι θα είναι η πρώτη συμμετοχή μου σε Ολυμπιακούς Αγώνες, παράλληλα η εμπειρία με ενθουσιάζει. Στόχος μου είναι να απολαύσω τη συμμετοχή μου. Στη σκοποβολή οι συνθήκες αλλάζουν συνέχεια.
● Γνωρίζεις τις αντιπάλους σου;
Ναι, για παράδειγμα, μία αντίπαλος είναι η Αννα που θα λάβει μέρος τόσο στο αγώνισμα των 10 μέτρων όσο και στα 25 μέτρα. Από τα μεγάλα ονόματα του εξωτερικού είναι επίσης η Ουκρανή Ολίνα Κόστεβιτς.
● Μπορείς να πετύχεις διάκριση;
Μπορώ! Θα προσπαθήσω να μπω στον τελικό. Οι ισορροπίες στη σκοποβολή είναι λεπτές… Ο κορυφαίος σκοπευτής μπορεί να βγει τελευταίος! Είναι πνευματικό άθλημα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την κατάληξη της προσπάθειάς μας…
● Η εικόνα της σκόπευσης έχει και ιδιότητες-επιρροές προς όσους την παρακολουθούν;
Ναι, ιδιαίτερα στην παραζάλη της δύσκολης εποχής μας… Αυτή είναι πρόσθετη διάσταση και τόσο σε εμένα όσο και στην Αννα Κορακάκη θρέφει το κοινό όνειρο της διάκρισης. Οσο για τις επιρροές της επιτυχίας που αναφέρατε, υπάρχουν! Η ολυμπιακή επιτυχία, γενικότερα οι διεθνείς επιτυχίες, είναι διάλειμμα αυτοπεποίθησης, αισιοδοξίας για τον θεατή που μας βλέπει και γίνεται «ένα» μαζί μας! Κι εμείς λαμβάνουμε τον παλμό του θεατή, ακόμη κι αν αυτός βρίσκεται μακριά από μας, σε διαφορετικό τόπο! Ο θεατής μάς μεταδίδει την ανάγκη του να ευστοχήσουμε.
Η Χριστίνα μάς είπε ακόμη για τις σπουδές της και πως την ενδιαφέρει η γενική χειρουργική επειδή «έχω σταθερό χέρι!», όπως και η ενδοκρινολογία. Της ευχηθήκαμε «πετυχημένο βάπτισμα του πυρός σε Ολυμπιακούς Αγώνες», ευχαρίστησε και διευκρίνισε: «Χρωστώ τα πάντα στον προπονητή μου και πατέρα της Αννας, τον κύριο Κορακάκη. Επίσης ευχαριστώ την Ομοσπονδία Σκοποβολής και την ΕΟΕ για τη σημαντική στήριξη».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου